Πέντε ολόκληρα χρόνια χωρίς Spiritual Beggars, τα θεωρώ πολλά! Ο Mike Amott κάνει λοιπόν ένα μικρό διάλειμμα από τους Arch Enemy και μας παρουσιάζει το νέο πόνημά του, που ακούει στο όνομα “Return to Zero”, και από ότι φαίνεται ο τίτλος κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι.
Για αρχή έχουμε αλλαγή πίσω από το μικρόφωνο. Ύστερα λοιπόν από τον Spice και τον JB, έχουμε τον “δικό μας”, Apollo Papathanasio (γνωστός από τους Firewind) να αναλαμβάνει χρέη φωνητικών, εξέλιξη την οποία δεν περίμενα. Η αλήθεια είναι πως προτιμώ τους προκατόχους του, και αυτό έχει να κάνει καθαρά με το γρέζο που έβγαζαν εκείνοι, σε αντίθεση με την πιο “καθαρή” φωνή του Apollo. Δε λέω, προσπαθεί αρκετά να αναπληρώσει επαρκώς το (δύσκολο) έργο που έχει κληθεί να φέρει εις πέρας, αλλά είναι τόσο διαφορετική η χροιά του που οι συγκρίσεις με το παρελθόν είναι αναπόφευκτες και σίγουρα δεν τον βοηθούν. Στον αντίποδα βέβαια, δεν έμειναν ανεκμετάλλευτες οι ικανότητες του Apollo, και αυτό γιατί ο τίτλος δεν αναφέρεται μόνο στην αντικατάσταση του τραγουδιστή. Έμμεσα, μας παραπέμπει και στη μουσική ταυτότητα του δίσκου, η οποία προδιαθέτει μια “νέα αρχή”, με μια υποβόσκουσα “back to the roots” διάθεση, μιας και όλο το album διακατέχεται από ένα 70s feeling. Ο Amott εναποθέτει τις επιρροές του και τον ήχο που τον μεγάλωσε και προσπαθεί να αλλάξει το μουσικό ρου των Beggars, διατηρώντας μεν από τη μια το stoner παρελθόν , αλλά παρουσιάζοντας από την άλλη μια πιο παλιομοδίτικη (με την καλή έννοια) αισθητική στα κομμάτια του. Και εκεί είναι που έρχεται ο Apollo και κάνει εξαιρετική δουλειά. Οι περισσότερες συνθέσεις είναι έξυπνα κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του νέου τραγουδιστή, με αποτέλεσμα ένα δίσκο ο οποίος εάν κυκλοφορούσε τριάντα χρόνια πριν (λόγω ήχου και νοοτροπίας), να αποτελούσε σήμερα σημείο αναφοράς. Αυτή είναι όμως και η παγίδα. Το “Return to Zero” δεν ακούγεται σαν το “νέο album των Spiritual Beggars”, αλλά πιο πολύ σαν “το νέο project του Mike Amott”. Αποτελεί δηλαδή ένα πολύ καλό σύνολο , το οποίο όμως είναι σε πολλά επίπεδα διαφορετικό από αυτό που θα περίμενε ο κάθε οπαδός της μπάντας. Αν το έκρινα ως project και όχι με βάση το παρελθόν των Beggars, θα ήμουν λιγότερο εγκρατής, αλλά το λογότυπο βρίσκεται ήδη στο εξώφυλλο (πολύ καλό artwork, by the way). Αδιάφορο πάντως δεν είναι (ίσα ίσα), οπότε αξίζει σίγουρα την ακρόαση των απανταχού fan του 70s ήχου, ενώ το πραγματικό crash test θα πραγματοποιηθεί στο live τους (1/10/2010) όπου θα δούμε τον Apollo να ερμηνεύει και παλαιότερα κομμάτια.
About the Author
