Με προβλημάτισε αρκετά το συγκεκρι- μένο review. Χρειάστηκαν τουλάχιστον δύο με τρεις ακροάσεις για να αποκτήσω σαφή εικόνα για το νέο δίσκο των Helloween, με τίτλο “7 Sinners”, και αυτό γιατί δε μου αρέσει να βγάζω βεβιασμένα συμπεράσματα για ένα τόσο αγαπητό μου συγκρότημα, αποφεύγο- ντας έτσι τυχόν ενθουσιασμούς και παρερμηνείες.
Καταρχάς το κύριο χαρακτηριστικό της εν λόγω κυκλοφορίας είναι η καθαρά heavy metal νοοτροπία που τη διακατέχει. Για την ακρίβεια, έχουμε να κάνουμε με το πιο “βαρύ” (σχετική έννοια βέβαια) και σκοτεινό album τους από την εποχή του “The Dark Ride”. Το άλλο, κύριο συστατικό, είναι η εμμονή των Helloween στο να σωπάσουν όλους όσους τους κατηγορούν για τον ήχο τους, η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Το κατά πόσο καλά λειτουργεί αυτή η εμμονή, είναι ένα καθαρά υποκειμενικό θέμα. Όπως και να έχει, η μπάντα έχει καταφέρει εν μέρει να πατήσει στις μουσικές φόρμες που την ανέδειξαν πριν από πολλά χρόνια, και αυτό είναι από πολλές απόψεις ευχάριστο.
Η πρώτη γεύση από το “7 Sinners” ήταν το single “Are You Metal?”, κομμάτι που αδικεί μάλλον το σύνολο του δίσκου, καθώς είναι εμφανές πως γράφτηκε καθαρά για συναυλιακούς λόγους. Το “Where the Sinners Go” ίσως να μην ήταν και η καλύτερη επιλογή για να ανοίξει το δίσκο, αλλά από το τρίτο track και μετά η όλη κατάσταση βρίσκεται υπό πλήρη έλεγχο, με το “Who is Mr. Madman?” να σημαίνει την εκκίνηση μιας σωρείας καλών τραγουδιών, όπως “Raise the Noise”, “World of Fantasy” και “Long Live the King”. Η συνέχεια ανήκει στο “The Smile of the Sun”, μια όμορφη και συνάμα πρωτότυπη μπαλάντα, η οποία δίνει τη θέση της στα απολαυστικά “You Stupid Mankind” και “If a Mountain Could Talk”, που φέρουν μνήμες από εποχές “Better Than Raw” και “Time of the Oath”, αντίστοιχα. Το “The Sage, The Fool, The Sinner” είναι ίσως η πιο “ανάλαφρη” στιγμή του album, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως βρίσκεται στο ίδιο καζάνι με τα “Mrs God”, “Can Do It”, “Get It Up” κτλ κτλ, καθώς ακόμα και αυτό κινείται σε πιο hard rock επίπεδα. Το “My Sacrifice” ακούγεται λες και βγήκε κατευθείαν από το “The Dark Ride”, ενώ το ενός περίπου λεπτού “Not Yet Today”, που ακολουθεί, μου φάνηκε τελείως αδιάφορο. Το cd κλείνει το “Far In the Future”, σύνθεση που είναι μεν καλή, αλλά η ίδια η μπάντα έχει γράψει πολύ καλύτερα κομμάτια στο ίδιο στυλ (πχ “Mission Motherland”, “Revelation”).
Εν κατακλείδι, έχουμε να κάνουμε μια καθόλα αξιόλογη δουλειά, που αδικείται από την αρχή και το τέλος της, αλλά αποζημιώνει πλήρως με το ενδιάμεσο υλικό της. Και για τους πιο απαιτητικούς, θα έλεγα πως το “7 Sinners” είναι μια αξιοπρεπής μίξη των “Gambling With the Devil”, “Better Than Raw” και “The Dark Ride”, με έμφαση στο τελευταίο, και προφανή heavy metal διάθεση. Επενδύστε άφοβα!
About the Author
