Αλήθεια; Best Of; Γιατί βρε Zak (Stevens); Για να γιορτάσεις μια (στο περίπου) δεκαετία μέτριας παρουσίας;
Ναι, ακόμη σε θεωρώ μεγάλη φωνή, αλλά στο λέω ευθαρσώς: γύρνα πίσω στους Savatage να κάνετε επιτέλους αυτό το τιμημένο reunion να τελειώνουμε! Καταλαβαίνω απόλυτα το γιατί ξεκίνησες τους Circle II Circle, αυτό όμως που δε μπορώ να αντιληφθώ είναι το γιατί τους συνεχίζεις!
Σίγουρα όλα ξεκίνησαν ανθηρά με το “Watching In Silence” (ε, ας είναι καλά το μαγικό χεράκι του Jon Oliva) και να σου πω την αλήθεια περίμενα ανάλογη συνέχεια. Αλλά το “The Middle of Nowhere” δε με έπεισε ρε συ… Και εκεί που πήγες να μου αλλάξεις γνώμη με το “Burden of Truth”, πετάς ένα “Delusions of Grandeur” και στην πορεία ένα “Consequence of Power”, κάνοντάς με να αναρωτιέμαι το λόγο ύπαρξης των Circle II Circle!
Δεν είναι ότι τα album σου είναι άσχημα… Όπως έχω ξαναγράψει, είναι αδιάφορα! Πέρα από 2-3 κομμάτια σε κάθε ένα, δεν υπάρχει κάτι να με κρατήσει από το να τα αφήσω στο ράφι να σαπίσουν. Και τώρα μου βγάζεις best of (καλά, όχι εσύ, η εταιρεία σου);
Αυτά είχα να σου πω, αγαπητέ Zak! Από εδώ και πέρα θα απευθυνθώ στους αναγνώστες μου, διότι οφείλω να αναφερθώ στη συλλογή σου πιο ουσιαστικά… Αρκετά σε μάλωσα!
Το θετικό λοιπόν από αυτήν την αρπαχτή (γιατί περί τέτοιας πρόκειται) είναι πως το “Full Circle” είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσουν τη μπάντα όσοι δεν είχαν ασχοληθεί μαζί της μέχρι πρότινος. Βέβαια, για να τσιμπήσει η εταιρεία και τους ήδη fan, έχωσε και λίγο extra υλικό τύπου bonus tracks από limited editions ή ιαπωνικές εκδόσεις, acoustic versions, live εκτελέσεις και b sides.
Εκ πρώτης όψεως φαντάζει χορταστικό αλλά ακόμη και το best of των Circle II Circle δεν είναι καλό. Διότι, αντί να επικεντρωθούν στα όντως καλύτερά τους κομμάτια, έχωσαν σε αυτή τη διπλή κυκλοφορία 32 tracks εκ των οποίων τα 22 (αν μετράω σωστά) προέρχονται από τα studio album τους. Με απλά μαθηματικά λοιπόν, μέσα από πέντε δίσκους με συνολικά 51 συνθέσεις, στο “Full Circle” συναντάμε σχεδόν τις μισές… Ε, τι να πεις από εδώ και πέρα… Και το bonus υλικό, δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο, μιας και είναι δεδομένο πως όσοι ακολουθούν την πορεία της μπάντας, τα έχουν ξανακούσει (αν δεν τα έχουν κιόλας).
Οπότε, έχουμε και λέμε: το “Full Circle” είναι ένα αχρείαστο best of για τους fan των Circle II Circle και το συστήνω αποκλειστικά και μόνο σε νέους ακροατές. Και για να είμαι και δίκαιος, το πρώτο από τα δύο cd της κυκλοφορίας δεν είναι άσχημο, μιας και εμπεριέχει τα περισσότερα όντως καλά τραγούδια του group. Επίσης, οφείλω να παραδεχτώ πως η εταιρεία του έδωσε και κατάλαβε! Διπλό cd, με σχεδόν δυόμιση ώρες υλικό (ασχέτως εάν δεν αξίζει στην ολότητά του). Ευελπιστώ σε reboot της μπάντας, διότι αρχίζω και στερεύω από χολή…
About the Author
