Τα έχουμε γράψει λίγο πολύ όλοι οι συντάκτες γενικά… Το να κυκλοφορείς instrumental δίσκο εν έτει 2012 είναι μεγάλο ρίσκο, διότι, κακά τα ψέματα σύντεκνοι, οι εποχές που οι Satrianiδες, οι Vaiδες και οι ακόλουθοί τους μεσουρανούσαν, έχουν περάσει. Όποιος έκανε όνομα έκανε, και από εκεί και πέρα σπάνια ξεχωρίζει κάποιος από τον ινστρουμενταλικό σωρό.
Ο Xander Demos κατάγεται από το Pittsburgh και, σύμφωνα με το δελτίο τύπου, παίζει πάμπολλες συναυλίες το χρόνο, ενώ έχει εμφανιστεί ως support σε ονόματα όπως Adrenaline Mob, UFO, Lizzy Borden, Buckethead κ.α, ενώ πρόσφατα εισχώρησε και στην tribute μπάντα Sabbath Judas Sabbath (στους οποίους frontman είναι ο James Rivera, τραγουδιστής των Seven Witches).
Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του λοιπόν, “Guitarcadia”, κυκλοφορεί τέλη Αυγούστου και διεκδικεί μια θέση στις καρδιές μας και στη δισκοθήκη μας. Η προσπάθεια είναι όντως πολύ καλή, αλλά οι συνθέσεις πατούν σε μεγάλο βαθμό σε δοκιμασμένες συνταγές. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη δηλαδή…
Ξεχωρίζουν στιγμές βέβαια (“Right Angels”, “White Knuckle Driving”, “Chase the Sun”, “Lady In Red”– Chris De Burgh cover), ενώ η προσθήκη φωνητικών σε δύο από τα δέκα κομμάτια (“Under a Darkened Sky”, “Boys of Summer”– Don Henley cover), συντελεί θετικά.
Από εκεί και πέρα όμως, το “Guitarcadia” δε μπορώ να το προτείνω στο μέσο ακροατή, διότι πολύ απλά δεν θα εκμαιεύσει κάτι το ιδιαίτερο από αυτήν την κυκλοφορία. Σε λάτρεις όμως των instrumental δίσκων (με πρωταγωνιστικό ρόλο την κιθάρα), το συστήνω με κλειστά μάτια, μιας και στο συγκεκριμένο κοινό, έχει σίγουρα πολλά περισσότερα να πει.
About the Author
