5 χρόνια υπομονή κάναμε, ρε παιδιά! Να μην μας αποζημιώσουν οι άνθρωποι;
Από το 2007 και το “The Alchemist” είχαμε να ακούσουμε δουλειά των Σουηδών Witchcraft και είχαμε ανησυχήσει. Φήμες ακούγονταν ότι δε θα ξαναφανούν και ιδρώναμε σε τέτοιο ενδεχόμενο.
Αλλά μετά από 5 ολόκληρα έτη, και μετακομίζοντας από την σεβαστή Rise Above, στην μεγαλύτερη Nuclear Blast, έρχονται να μας απασχολήσουν και πάλι με το “Legend”. Με ανοικτές τις αγκάλες και τα ώτα, έφτασε ανάμεσα στα προς κριτική albums και περίμενα τη στιγμή που θα έχω το χρόνο να το απολαύσω. Ήξερα εκ των προτέρων, πως οι φίλοι μου οι Σουηδοί δε θα με απογοήτευαν. Και έτσι ακριβώς είναι και αρκετά παραπάνω μπορώ να πω.
Πατάω το play και σκέφτομαι “Ναι, αυτό είναι το Doom, όπως κάποιος θα το περίμενε σήμερα!”. Μεταλλικό όσο πρέπει, μελωδικό όσο πρέπει, με κυρίως αργούς ρυθμούς, που αναπτύσσουν τα σκοτεινά μας συναισθήματα και με εκείνη τη φωνή του Magnus Pelander, για μια ακόμη φορά να με ανατριχιάζει.
Με αλλαγμένο το line-up, αφού πλέον ο Magnus δίνει έμφαση στα φωνητικά του, στις κιθάρες είναι οι Tom Jondelius και Simon Solomon και στα τύμπανα, ο Oscar Johansson, με τον Ola Henriksson να μένει βέβαια στη θέση του. Υπό την καθοδήγηση στην παραγωγή του έμπειρου, Jens Bogren (KATATONIA, PARADISE LOST, OPETH κ.α.), οι Witchcraft ακούγονται πιο μοντέρνοι και πιο προσιτοί για να πιάσουν πιο ευρύ κοινό, χωρίς αυτό να σημαίνει ποιοτική έκπτωση.
Κοιτώ τη συνολική διάρκεια και φτιάχνομαι, αφού σκέφτομαι πως 56 λεπτά, τα εγκεφαλικά μου κύτταρα θα κάνουν όμορφα ταξίδια.
Ξεχωρίζω το τελευταίο του δίσκου “By your Definition”, το οποίο στα 5 λεπτά του μου έδωσε μεγάλη χαρά και χρειάστηκα να το ξαναπαίξω για να το ευχαριστηθώ ακόμα περισσότερο.
Το group μου φαντάζει ακόμα πιο ώριμο και επαγγελματικό από όσο ήδη ήταν πριν και ελπίζω να μεγαλουργήσει (και άλλο), αφού τώρα έχει τις απαραίτητες πλάτες.
Κομμάτια, όπως το “An Alternative To Freedom” με την southern rock πινελιά του, το εμβληματικό “Ghost’s House”, το πανέμορφο “Democracy” (που μας ταιριάζει) και ο 12λεπτος ύμνος “Dead End” είναι κομμάτια που ήρθαν για να μείνουν, αλλά το Hit έχει τίτλο “It’s not because of you”. Σε εκείνο το κομμάτι και με το στίχο “It’s not because of you, I’m still in love with what I do” μας αποδεικνύουν το πόσο αγαπούν να παίζουν αυτή τη μουσική.
Έχοντας ήδη μια θέση στα καλύτερα μου φέτος, με κάνει να ανυπομονώ περισσότερο για το νέο album των συμπατριωτών τους, Graveyard, με τους οποίους θα έφερνα πακέτο για live, αν είχα την οικονομική άνεση.
Οι Witchcraft με αυτή την κυκλοφορία, μπαίνουν με φόρα στο σύγχρονο Hall Of Fame του Doom, παρέα με τους Ghost, Blood Ceremony, Uncle Acid and the Deadbeats και άλλους όμορφους αναβιωτές της παλιάς καλής καταχνιάς.
Οι τύποι, αν και 5 χρόνια μετά, με αυτό που μας προσφέρουν είναι σαν να ήταν πάντα στον αφρό! Fuck YEAH!
Το γεράκι στο εξώφυλλο ταιριάζει απόλυτα στη λεβεντιά αυτού του δίσκου!
Με κλειστά τα μάτια, το προτείνω ανεπιφύλακτα!
About the Author
