“No politics, no religion, just music…”
Με αφορμή το πρώτο Wolfrune Festival, που θα λάβει χώρα στις 20 Οκτωβρίου στο Second Skin και θα φιλοξενεί τους Of the Wand and The Moon και τους Der Blaue Reiter, συζητήσαμε με τους ιθύνοντες του, Θάλεια και Στέλιο περί Neo-folk μουσικής.
Καλησπέρα, Θάλεια και Στέλιο! Ποια είναι η ιδέα που γέννησε το Wolfrune Festival και γιατί θελήσατε να την υλοποιήσετε;
Στέλιος: Θελήσαμε να δημιουργήσουμε το Wolfrune Festival, βασικά επειδή δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο σχετικά με την neo-folk μουσική στη χώρα μας. Επειδή δεν υπάρχει κοινό, αρκετό για αυτό το ιδίωμα, έτσι ώστε κάποια δισκογραφική ή κάποια εταιρία διοργανώσεων που θα μπορούσε να το κάνει, να κάνει και για άλλους λόγους. Τη στιγμή που πίναμε μια μπίρα, αρχίσαμε να το συζητάμε με τη Θάλεια. Σκεφτήκαμε, αφού δεν κάνει κανείς, γιατί δεν κάνουμε εμείς και βλέποντας και κάνοντας. Είχε γίνει κάποιο festival παλαιότερα (σ.σ. Absinthe Festival) από την Dead Scarlet Records, σταμάτησε η εταιρία να ασχολείται και δημιουργήθηκε ένα κενό.
Κάποιες προσπάθειες έκανε και η Nox Music φέρνοντας τους Ordo Rosarius Equilibrio και τον Simone Salvatori των Spiritual Front, συνεχίζοντας σε πιο electro μονοπάτια μετέπειτα.
Η Nox music, μάλιστα συμπαραστέκεται σε αυτό μας το εγχείρημα, το οποίο έχουμε τη διάθεση να το καθιερώσουμε, αλλά όλα εξαρτιούνται από την απήχηση που θα έχει στο κοινό.
Θάλεια: Όντως ξεκινήσαμε τελείως αστεία να το συζητάμε, γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μας περισσεύουν λεφτά για κάτι τέτοιο, αλλά ο μόνος τρόπος να το δούμε πιο οργανωμένο σαν festival, ήταν να το κάνουμε εμείς. Είχαμε εξαρχής πολλά ονόματα στο μυαλό μας και ξεκινήσαμε επαφές με διάφορους καλλιτέχνες, να δούμε πόσο θα μας στοιχίσει και τι απήχηση θα έχει μια πρώτη προσπάθεια, αλλά πάντοτε έχοντας στο μυαλό μας ότι θα ακολουθήσουν και άλλα! Αυτή είναι η προοπτική μας. Να κάνουμε το πρώτο, να πάει καλά και μετά να κάνουμε και δεύτερο και τρίτο. Και να δούμε όλους αυτούς που θα θέλαμε να δούμε στη χώρα μας, που μεμονωμένα, ίσως να μη δούμε ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως πάρα πολύς κόσμος, και εμού συμπεριλαμβανομένου, δεν γνωρίζουν ακριβώς τι είναι το Neo-folk.
Θάλεια: Το Neo-folk είναι ένα είδος μουσικής αντιεμπορικό. Και αυτό γιατί συνδυάζει στοιχεία folk, δηλαδή τη λαϊκή Ευρωπαϊκή μουσική, με πιο μοντέρνα στοιχεία, προσπαθώντας να φέρει τη folk μεριά πιο κοντά στα σύγχρονα δεδομένα. Πρέπει εδώ να πούμε ότι όλο αυτό το ξεκίνησε ο Douglas Pierce των Death In June και το όνομα του είναι συνυφασμένο με τη Neo-folk σκηνή.
Αυτό που πρεσβεύει η Neo-folk ακριβώς, δεν μπορούμε να το ορίσουμε με βεβαιότητα, επειδή πολλά ακούγονται. Γενικά όμως, εξυμνεί την αγάπη του ανθρώπου στα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις του, στην πατρίδα του, και γενικά υπάρχει μια εικόνα για μια ενωμένη δυνατή Ευρώπη, χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά ότι είναι ενάντια σε κάτι άλλο. Χρησιμοποιούνται ακουστικά όργανα, όπως βιολιά, φυσαρμόνικες, ακορντεόν, ακουστικές κιθάρες μέχρι και πιο ηλεκτρονικά όργανα. Για παράδειγμα, ένα παρακλάδι του neo-folk είναι και το martial industrial που χρησιμοποιεί πιο ηλεκτρονικούς ήχους.
Στέλιος: Και αυτοί οι martial ρυθμοί παράλληλα με το ντύσιμο που χρησιμοποιούν κόλλησαν τη ρετσινιά του φασισμού στη neo-folk. Λέγεται από κάποιους ότι αυτή η μουσική απευθύνεται μόνο σε φασίστες και τα λοιπά. Δεν είναι έτσι, όμως. Υπάρχει μάλιστα, κίνημα που ονομάζεται Neo-folk against racism. Υπάρχουν βέβαια, μπάντες που είναι φασιστικές μπάντες, αλλά υπάρχουν και σε όλα τα είδη μουσικής. Αυτή η ταμπέλα που έχει κολλήσει, λοιπόν κάνει πολύ κόσμο να αντιδράει μην πηγαίνοντας σε τέτοια live, την ίδια στιγμή που ας πούμε, ο Lemmy που έχει μαζέψει ότι κειμήλιο έχει να κάνει με ναζισμό από το Β’ Παγκόσμιο, γεμίζει για πλάκα κάποιο χώρο. Οι A Challenge of Honor από την άλλη είναι δηλωμένοι “μπολσεβίκοι”. Γιατί πρέπει να μας πειράζει αυτό σώνει και καλά; Από τη στιγμή που δεν αποτυπώνεται στη μουσική όλο αυτό και δεν μας ενοχλεί προσωπικά, γιατί να απορρίψουμε ολόκληρο κίνημα; Μπορούμε απλά να επιλέξουμε ποιους θα ακούσουμε. Τότε, αφού υπάρχει φασιστικό punk να σταματήσουμε να ακούμε και Punk.
Κάποιοι επίσης, ίσως αντιδράσουν με τη ρούνα των λύκων (Wolfrune)!
Στέλιος: Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, η ναζιστική προπαγάνδα οικειοποιήθηκε πολλά τοπικά σύμβολα, αρχαίων πολιτισμών για να πάρει ντόπιους με το μέρος της και έτσι αυτά δαιμονοποιήθηκαν. Έτσι έγινε και με το Wolfrune, το οποίο είναι μία ρούνα του αρχαίου σκανδιναβικού πολιτισμού, που συμβολίζει την ομαδικότητα. Εμείς το χρησιμοποιήσαμε, γιατί έχει σχέση με τον παγανισμό, που υπάρχει άπλετος μέσα στο neo-folk.
Θάλεια: Δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου, μα καθόλου, τα πολιτικά. Ασχολούμαστε μονάχα με τη μουσική. Το motto μας είναι “No politics, no religion, just music”.
Γιατί διαλέξατε αυτά τα δύο group για το πρώτο σας Wolfrune festival;
Στέλιος: Οι Of the Wand and the Moon πρόσφατα έβγαλαν ένα καινούργιο δίσκο που πάει το neo-folk ένα βήμα μπροστά και το εμπλουτίζει με διαφορετικά στοιχεία και για πρώτη φορά περιοδεύουν ως 6-μελές σχήμα. Επειδή όμως, έπρεπε να κρατήσουμε το budget σε λογικά επίπεδα και να μην ανεβεί το αντίτιμο της εισόδου, αφού οι OTWATM είναι 6 άτομα και τα μεταφορικά θα κοστίσουν αρκετά, έπρεπε να βρούμε μια ακόμη αξιόλογη μπάντα, που θα είναι ολιγομελής. Και καταλήξαμε στους Der Blaue Reiter!
Θάλεια: Βασικά, απευθυνθήκαμε σε αρκετούς αλλά αυτοί ήταν που απάντησαν άμεσα και επειδή, στη βράση κολλάει το σίδερο, είπαμε να ξεκινήσουμε με αυτούς και να αφήσουμε τους άλλους για το μέλλον!
Σαν support θα εμφανιστούν οι Skull & Dawn και το δικό σας group, οι Glimmer Void. Πείτε μας δυο λόγια.
Θάλεια: Μιλάγαμε και ζητάγαμε από άλλους να φέρουν συγκροτήματα για live και να σαπορτάρουμε και μεις, αλλά κανείς δεν το έκανε. Οπότε το κάνουμε μόνοι μας και παίζοντας κιόλας σε αυτό μπορούμε, να προωθήσουμε και τη δική μας μουσική. Και έτσι σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα μίνι festival με 4 μπάντες. Δύο από το εξωτερικό και δύο εγχώριες. Εκτός από μας, σκεφτήκαμε τους Skull & Dawn (σ.σ. ex-Defiles Des Ames), με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν, τους ξέρουμε και τους σεβόμαστε. Σε κάποιο από τα επόμενα Wolfrune μπορεί να μην υπάρχει ελληνικό support. Δεν είναι απαραίτητο!
Στο τέλος, πάντα δίνω το βήμα στους συνεντευξιαζόμενους για να δώσουν το δικό τους στίγμα. Η σειρά σας!
Στέλιος: To festival αυτό δεν είναι αρπαχτή. Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί και είπαμε θα επενδύσουμε σε αυτό κάποια χρήματα για να βγάλουμε περισσότερα! Ακόμα και αν μπούμε μέσα ως ένα μικρό ποσοστό, το Wolfrune θα ξαναγίνει. Και αν έχουμε κέρδος, να είστε βέβαιοι πως θα το σπαταλήσουμε για το επόμενο Wolfrune! Όσοι μας στηρίξουν σίγουρα δε θα βγουν χαμένοι!
About the Author
