Οι Erratic Escape είναι μια εγχώρια μπάντα η οποία, δυστυχώς για αυτήν, βρίσκεται στην κοσμάρα της!
Και εξηγούμαι: καταρχάς, το ομώνυμο album του σχήματος έχει απαράδεκτη παραγωγή! Όχι, δεν είμαι από αυτούς που θα χαρακτήριζαν “cult” μια παραγωγή λες και το album κυκλοφόρησε 20 χρόνια πριν. Ούτε old school θα την πω! Τη θεωρώ απλά κακή και τίποτα παραπάνω! Για την ακρίβεια, έχω ακούσει πολύ πιο προσεγμένα demo σε ότι αφορά τον ήχο και όπως έχω πει πολλάκις: εν έτει 2012 δεν υπάρχει καμία δικαιολογία σε ότι αφορά αυτόν τον τομέα!
Και ίσως να ήμουν πιο ευγενικός στην κριτική μου εάν απλά έφταιγε η παραγωγή καθαυτή… Αλλά δεν είναι μονάχα αυτή που χαντακώνει το συνολικό αποτέλεσμα, καθώς οι συνθέσεις μοιάζουν με κακές επαναλήψεις παλαιότερων σχημάτων. Ουσιαστικά αναμοχλεύουν ιδέες που μπορεί να φαίνονται “super” σε φίλους και κολλητούς της μπάντας, αλλά εν τέλει δημιουργούν ένα συνονθύλευμα επιρροών που περισσότερο φαντάζουν ως ένα κακόγουστο αστείο. Ειδικά δε, στο “East of Eden” δεν ήμουν σίγουρος εάν θα έπρεπε να γελάσω, ή να κλάψω!
Θεωρητικά, στον κόσμο των Erratic Escape, οι μόνιμοι κάτοικοι έχουν σταματήσει το χωροχρόνο στα τέλη ‘80s με αρχές ‘90s, αποδίδοντας φόρο τιμής, μέσω της μουσικής και της προφοράς τους, σε μέτριες (ελληνικές) μπάντες που σε μεγάλο ποσοστό υπάρχει λόγος που δεν υπάρχουν ακόμα. Δε με ενδιαφέρει το ότι το αποτέλεσμα δεν είναι “μοντέρνο” ή “σύγχρονο” (πείτε το όπως θέλετε), αλλά το ότι με δυσκολία κατάφερα και άκουσα ολόκληρο το δίσκο!
Η πικρή αλήθεια είναι πως το όλο εγχείρημα απέχει κατά πολύ από κάτι το επαγγελματικό και από τη στιγμή που διανύουμε εποχές έντονης (θεμιτής) ανταγωνιστικότητας και ανεβασμένου πήχη, “προσπάθειες”- μισοριξιά δεν έχουν ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης.
About the Author
