Το Σαββατόβραδο είναι ότι πρέπει για συναυλίες. Και δη, κάτι τόσο ποιοτικό!
Σχήμα πού έχει στις τάξεις του έναν από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στην ιστορία του metal και γενικότερα της ακραίας μουσικής έκφρασης! Έναν άνθρωπο που έχει παίξει από thrash metal μέχρι και Vivaldi και διδάσκει όπου και αν πάει έναν διαφορετικό τρόπο να κοπανάς τις μεμβράνες και τα κύμβαλα. Σε έναν χώρο πολύ μικρό για το καλλιτεχνικό του μέγεθος (καλό για μας που τον είδαμε από τόσο κοντά) και με αντίτιμο που δεν ματώνει τις τσέπες μας (17 €).
Την μέρα εκείνη την ευτυχία να ανοίξουν τη συναυλία είχαν οι Maplerun.
Δεν είχα πριν την τύχη να τους παρακολουθήσω ζωντανά και μπορώ να πω πως κέρδισαν έναν ακόμα ακόλουθο. Πάρα πολύ καλή σκηνική παρουσία, με άνεση και ουδέν ίχνος άγχους έπαιξαν λίγο παραπάνω από 40 λεπτά και ικανοποίησαν όσους τους εμπιστεύτηκαν και δεν άργησαν για να γλιτώσουν το support.
Ήχος μάρμαρο, με τον κύριο Βαγγέλη να κάνει και πάλι το θαύμα του (τον έχω δει από κοντά να δουλεύει και μπορώ να πω πως εμπνέει εμπιστοσύνη) στην κονσόλα, μουσικοί σφιχτά δεμένοι μεταξύ τους και συνθέσεις δυναμικές και “σύγχρονες”. Συνονθύλευμα πολλών επιρροών περασμένο από τη δική τους μηχανή κιμά και με αποτέλεσμα εύγευστο, με κομμάτια και από το ντεμπούτο (“House on Fire”), αλλά και από το φρέσκο τους, “Restless”.
Με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα τα “Pills”, “Bombs” και “Screamout”, όλα από το νέο τους δίσκο και η καλή συνεννόηση μεταξύ του τυμπανιστή Chris και του μπασίστα Nick “The Moor”, που αν και ήταν κρυμμένος πίσω από το drum set του μεγιστάνα Dave Lombardo, τα έδινε όλα κάνοντας ασταμάτητα headbanging.
22.00 η ώρα και αφού μας ευχαριστούν όλους, διοργάνωση και κοινό, αποχωρούν και τη θέση τους παίρνουν οι αποσυναρμολογητές των τυμπάνων των Maplerun. Την ίδια στιγμή, εμφανίζεται και ο Dave για να τσεκάρει ότι το set του είναι ακριβώς όπως το θέλει και χαίρει θερμής υποδοχής από τον κόσμο, που δυστυχώς, δεν είχε γεμίσει ασφυκτικά το χώρο.
Στις 22.13 σβήνουν τα φώτα και προετοιμάζουν τον κόσμο για το τι θα ακολουθήσει και γύρω στις 22.25 το τρίο των Philm ανεβαίνει στη σκηνή του Second Skin!
Και ευθύς ξεκινάει ένα πανηγύρι ακραίου τεχνικού metal, με post αναφορές, thrash περάσματα, σε ένα set βασισμένο στο album των Philm, “Harmonic”, και οι τρεις caballeros από την California δείχνουν στους παρευρισκόμενους πως παίζεται το σύγχρονο metal.
Ένα κατεδαφιστικός Dave Lombardo στα τύμπανα και ένα μπασίστας ποίημα, ονόματι Pancho Tomaselli, ο οποίος έκανε εκπληκτικό δίδυμο με τον θρυλικό τυμπανιστή, σε ένα ρεσιτάλ μουσικής τεχνικής και από τους δύο, που ώρες ώρες ξεπερνούσε τα όρια του απλού Live και γινόταν διδαχή.
Μπακέτες να σπάνε και η ταχύτητα του Dave να ξεπερνάει εκείνη του Λούκυ Λουκ, που είναι πιο γρήγορος και από τη σκιά του, και συνεχίζοντας σαν να μη συμβαίνει τίποτα, εξίσου καλά με ένα χέρι, να βγάζει καινούργιες αστραπιαία από τη θήκη του, αφοπλίζοντας τις αισθήσεις μας.
Στιγμές ένιωθα πως η κατά τα άλλα, καλή παρουσία του Gerry Nestler, στην κιθάρα και τη φωνή, ήταν απλά ένα γέμισμα μουσικού χώρου και θα μπορούσε να μην υπάρχει.
Όχι, ότι ήταν κακός και ανούσιος, απλά οι άλλοι δύο ήταν τόσο εξωπραγματικοί στην συνεργασία τους που τσιμπιόμουν για να δω αν το ακούω στα αλήθεια αυτό που βλέπω.
Ένα σετ περίπου μία ώρας και ενός τετάρτου, που τελειώνει με μια εξαιρετική διασκευή του “Symptom of the Universe” των Black Sabbath, αφιερωμένου στον Bill Ward.
Όσοι δεν ήσασταν εκεί, απλά χάσατε!
Over and Out!
PHILM setlist
Lady
Vitriolize
Mitch
Hun
Area
Luke’s Heaven
Blue Dragon
Omniscience
Fan Boy
Done
Sex Amp
Mild
Amoniac
Held In Light
Way Down
Symptom of the universe (Black Sabbath cover)
photos: Αναστασία Βερτεούρη
About the Author
