Κατά τη γνώμη μου, το “Songs for the Deaf” ήταν ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της τελευταίας εικοσαετίας. Όταν λοιπόν, έμαθα πως ο Homme επιστρατεύει και πάλι αρκετούς από τους συντελεστές εκείνου του album, με σημαντικότερο, τον Dave Grohl πίσω από τα τύμπανα, τα μάτια μου έβγαλαν σπίθες.
Αλλά επειδή δεν μου αρέσει να απογοητεύομαι, αν και οι σειρήνες του νέου album είναι πολλές, από Mark Lanegan και Jake Shears ως τον Sir Elton John, σκέφτηκα πως το ύφος των Queens έχει αλλάξει πολύ από τότε και πως πρέπει να σταματήσω να περιμένω ένα νέο “Songs…”.
Και μόλις σιγουρεύτηκα πως δεν θα είμαι άδικος και κολλημένος στο παρελθόν, πάτησα το play για να ακούσω το “…Like Clockwork”.
Οι πρώτες νότες του “Keep your eyes peeled” ικανοποιούν και τις 6 μου αισθήσεις. Οι κιθάρες τυπικές των Queens δεν λείπουν, και οι industrial θόρυβοι στο φόντο βρωμάνε Reznor και αμέσως καταλαβαίνει κανείς γιατί ζήτησε να συνεργαστεί μαζί του ο Homme.
Ακολουθεί το πιο pop “I sat by the ocean” που μάλλον θα γίνει ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια από αυτό το νέο album. Μια ιστορία για τη σχέση του άντρα με τη γυναίκα!
Το πιάνο του Elton έρχεται να συνοδεύσει τη φωνή του Josh στο “Vampyre of time and memory” σε ένα ακόμα αισθαντικό κομμάτι με εκπληκτικό μπάσο από τον Michael Schuman και όμορφους και πάλι στίχους.
“If I had a tail” και ένα ακόμα πιασάρικο ριφ που θα παίξει παντού και θα κάνει και πάλι τους Queens να σκαρφαλώσουν στην κορυφή της εκτίμησης των rock οπαδών, για να πάμε στο Teaser κομμάτι “My god is the sun” που στην αρχή δεν εντυπωσίασε, αλλά μέσα στο album αγκαλιασμένο από τα αδελφάκια του παίρνει άλλη μορφή.
To “Kalopsia” έρχεται και αναλαμβάνει καθήκοντα και πάλι ο Reznor, σε ένα κομμάτι που είναι χαμηλών ρυθμών και σκάει ξάφνου στο ρεφρέν σε πιο έντονες μελωδίες και δίνει τη σκυτάλη στο “Fairweather friends” σε στίχους Mark Lanegan και κόσμο πολύ να τραγουδάει.
“Smooth Sailing” ονομάζεται η γκρούβα του δίσκου με τον Jake Shear να τραγουδά ιδανικά πάνω στις νότες των εγχόρδων και φτιάχνει ένα πολύ ερεθιστικό τραγούδι.
Η στιγμή του album όμως, είναι ραμμένη όμως στο πεντάγραμμα του “I Appear Missing” που θεωρώ πως είναι το hit της κυκλοφορίας, ενώ είναι πολύ καλό και το τελευταίο ομώνυμο “Like Clockwork”.
Το νέο Queens of The Stone Age απέχει πολύ από το αποτυχημένο που κάποιοι περιμένουν, αλλά δεν είναι και το συνταρακτικό comeback. Είναι ένας πολύ καλός δίσκος και κάτι παραπάνω, βυθισμένος στα συναισθήματα και τις ερωτικές απογοητεύσεις και θα πρέπει να αφεθείς στη μαγεία του για να καταλάβεις το μέγεθος του!
Έχει πολλά άκοπα διαμάντια στο κουτάκι και θα τα χρησιμοποιήσουμε όλοι μας για να φτιάξουμε τα δικά μας κοσμήματα… ο κοσμηματοπώλης κύριος Josh Homme είναι πια μάστορας σε τέτοια!
About the Author
