Μιας και πολλά έχουν συζητηθεί το τελευταίο διάστημα περί εταιρείες και συναυλίες, είπα να παραθέσω μερικές σκόρπιες σκέψεις για το θέμα, από τη δική μου σκοπιά…
Βρισκόμαστε σε μια χώρα που πολύ δύσκολα θα είμαστε ευχαριστημένοι! Μπορεί να σκάνε κάθε χρόνο άπειρα live, αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να γκρινιάζουμε για αυτούς που δεν ήρθαν, στους οποίους όμως όταν έρθουν δε θα πάμε!
Οι εταιρείες έχουν πολλές φορές έναν άχαρο ρόλο, αλλά αυτό που ξεχωρίζει τις σωστές εταιρείες με εκείνες που κάνουν αρπαχτές είναι το πώς αντιμετωπίζουν μια συναυλία, είτε αυτό αφορά τους πελάτες τους, είτε τους άμεσους και έμμεσους συνεργάτες τους, είτε την ίδια τη μπάντα.
Η δική μου οπτική είναι κάπως διαφορετική, ελέω Rockway, και όπως έχω γράψει και παλαιότερα, όσα καλά παιδιά έχω γνωρίσει σε πόστα διοργάνωσης, έχω γνωρίσει άλλους τόσους μαλάκες.
Δυστυχώς έχω ακούσει τα χρόνια που ασχολούμαι με το “άθλημα” πολλές ατάκες από διοργανωτές, οι οποίοι θεωρούν πλέον πως τα zine είναι υποχρεωμένα να αντιμετωπίζουν την κάθε συναυλία τους λες και είναι το τελευταίο σημαντικό γεγονός του πλανήτη, προτού αυτός καταστραφεί!
Μαζευτείτε μερικοί… Θα υπάρξουν live που θα προωθηθούν αρκετά, θα υπάρξουν και μερικά που δε θα έχουν την ανάλογη προβολή! Όχι λόγω σνομπαρίας, ή κάτι τέτοιο, απλά καμιά φορά υπάρχει και αυτή η γαμημένη έλλειψη χρόνου!
Διότι, όλοι εσείς που απαιτείτε μεγάλη προβολή, την απαιτείτε τζάμπα! Γκέγκε; Άλλες εποχές θα πληρώνατε αδρά για να διαφημίσετε τα event σας, και μην ακούσω καμιά παπαριά του στυλ “ναι, αλλά σας δίνουμε προσκλήσεις”. Όχι, κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να δίνει δημοσιογραφικά πάσα, από την άλλη όμως, όπως και εγώ (και κάθε λογικά σκεπτόμενο site) δε ζητάω 18 προσκλήσεις για εμένα και τους φίλους μου, συν 25 για κλήρωση, έτσι και εσύ δε μπορείς να ζητάς την Άρτα και τα Γιάννενα!
Δίνεις- παίρνεις… Απλό και λογικό, δεν είναι ανάγκη να το ζορίζουμε!
Για παράδειγμα, έχω ακούσει την ατάκα “οκ με τα ονόματα στην είσοδο, αλλά άπαξ και γίνει κάποιο μπέρδεμα και δεν υπάρχουν, μην επιμείνετε διότι δε θα ξαναμπείτε σε συναυλία μας”! Αλήθεια; Σε προβάλω ποικιλοτρόπως και μου λες πως σε περίπτωση λάθους να πληρώσει ο συντάκτης εισιτήριο; Γουάου! Γιου σακ!
Άλλο παλικαράκι, ως δια μαγείας, χάνει τα ονόματα της κάλυψης την ημέρα του live και παρότι μου έχει στείλει mail το οποίο κάνει confirmation τα ονόματα του φωτογράφου και του συντάκτη, κάνει την πάπια, μιας και είχε γίνει sold out η συναυλία, και εν τέλει βάζει μονάχα τον έναν μέσα. For the record, η εταιρεία αυτή δεν υπάρχει πια. Κρίμα…
Έχει υπάρξει υπεύθυνος προώθησης ο οποίος μου είχε πει πως το τάδε live δεν πήγε καλά, γιατί το Rockway δεν είχε βάλει την αφίσα του event πάνω πάνω και για αυτόν το λόγο μας αποκλείει από τις επόμενες συναυλίες της εταιρείας…
Για το συγκεκριμένο live, το Rockway είχε ανεβάσει banner στο καλύτερο δυνατό σημείο, είχε πάρει συνέντευξη από το σχήμα και είχε ανεβάσει και ένα mini αφιέρωμα! Τον παρότρυνα να τσεκάρει ποιος από τους υπόλοιπους χορηγούς επικοινωνίας είχε βάλει την αφίσα πάνω πάνω και ποιος είχε κάνει περισσότερα από ότι το εν λόγω zine.
Όπως αντιλαμβάνεστε δεν έλαβα ποτέ απάντηση, διότι κάτι τέτοιο θα ήθελε και μια σχετική ντομπροσύνη. For the record, αυτό που ουσιαστικά είχε γίνει είναι πως έψαχνε αποδιοπομπαίους τράγους ο κύριος και επειδή παράλληλα ήθελε να χώσει στην αφίσα το zine ενός φιλαράκου του (το οποίο έχει κλείσει, by the way), είπε μια παπαριά μπας και ψαρώσουμε. Αμ, δε…
Ξανασυνεργαστήκαμε και το αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα είναι πως ανά κάποιες συναυλίες, ξαφνικά να βρίσκει κάτι αρνητικό, προσπαθώντας να μας αποκλείσει από το live. Οκ, καταλαβαίνω πως κάποιοι άνθρωποι δε μπορούν να είναι καλοί σε όλα…
Άλλος “έξυπνος”, αποφάσισε να απαιτεί από zine να ανεβάζουν δελτία τύπου και να προωθούν συναυλίες τους και στο τέλος να πληρώνουν για το εισιτήριο της κάλυψης. Τι λες βρε καραμήτρο; Σοβαρά; Εγώ να πληρώσω εισιτήριο, διότι τζαμπατζής και παρακαλετής δεν υπήρξα ποτέ. Τα δελτία τύπου σου όμως μπορείς να τα βάλεις εκεί που ξέρεις, και καλή σου διασκέδαση!
Επίσης, έχει υπάρξει εταιρεία που προκειμένου να συνεργαστούμε, μας ζήτησε μόνιμο banner στο καλύτερο σημείο του site, ανεξαρτήτως μεγέθους συναυλίας, με αντάλλαγμα το πολύ μια (1) πρόσκληση για την κάθε κάλυψη (βγάζοντας εκτός εξίσωσης τυχόν συνεντεύξεις, αφιερώματα κτλ κτλ).
Για να εξετάσουμε και από μια άλλη οπτική όμως το θέμα, το σημαντικό δεν είναι οι απαιτήσεις, μιας και βρέθηκε μια μέση λύση, καθώς όπου υπάρχει καλή θέληση όλα γίνονται. Η ουσία βρισκόταν στο “γιατί” ζητήθηκαν πολλά… Με μια γρήγορη βόλτα στους υπόλοιπους χορηγούς της εταιρείας, ανακάλυψα πως ελάχιστοι όντως διαφήμιζαν τις συναυλίες τους, ενώ report σπάνια έβρισκες. Λογικό δεν είναι λοιπόν να ψάξει και η εκάστοτε εταιρεία ανθρώπους να προωθήσουν τη δουλειά τους;
Βέβαια αντί να κουνήσει το μαντήλι σε μερικούς, τους κρατάει μπας και…
Το λάθος που κάνουν πολλοί διοργανωτές είναι το ότι προκειμένου να τα έχουν με όλους καλά, χαρίζονται εύκολα… Καταλαβαίνω πως κάθε event χρειάζεται διαφήμιση, αλλά αντί να έχεις 164 χορηγούς επικοινωνίας σε κάθε live, επέλεξε αυτούς που όντως σου προωθούν αυτό που κάνεις να τελειώνεις! Δε γίνεται να συνεργάζεσαι με κάποιον που μπαίνει στην αφίσα, παίρνει προσκλήσεις και το μόνο που κάνει είναι να ανεβάζει απλώς το δελτίο τύπου και στην πορεία να μην κάνει ούτε καν το report!
Δε με νοιάζει ο μπατζανάκης σου που έχει blog, ούτε ο φιλαράκος σου που ενημερώνει το zine του μια φορά στις 15! Ούτε φυσικά θα σεβαστώ όποιο zine κλαίει, πρήζει, παρακαλάει προκειμένου να μπει σε μια αφίσα! Εγώ θέλω δίπλα από το logo του Rockway να φιγουράρουν χορηγοί επικοινωνίας που τιμούν τη φανέλα τους και όχι τουρίστες. Άπαξ και δεν καταλαβαίνουν κάποιοι διοργανωτές το ποίοι είναι περαστικοί και το ποίοι έχουν διάθεση για διάρκεια, τότε μου φαίνεται πολύ λογικό να βρίσκονται σε κάθοδο.
Μιλώντας γενικά με άλλα zine, πολλά αντιμετωπίζουν παρεμφερή προβλήματα… Ευτυχώς βέβαια που δεν είναι όλοι οι διοργανωτές έτσι! Υπάρχει και η άλλη πλευρά που συνειδητοποιεί τη λογική του “δίνω- παίρνω” και για αυτό οι συγκεκριμένοι πηγαίνουν καλά!
Και μην ξεχνάμε και την άλλη όψη, όπου οι εταιρείες έχουν να αντιμετωπίσουν “επιστήμονες” της δικής μας φάρας, που απαιτούν ξεχωριστή αντιμετώπιση, δίχως κανέναν απολύτως λόγο!
Ναι, οκ σίγουρα δεν κάλυψα τις πτυχές που ήθελα, αλλά στην ουσία έδωσα μερικά παραδείγματα του τι γίνεται στο χώρο, μιας και δύσκολα βγαίνουν προς τα έξω, με το φόβο να κοπούν τυχόν διασυνδέσεις και να χαλάσουν σχέσεις. Θα επανέλθω σε κάποια φάση, εμπλουτίζοντας το θέμα, διότι καμιά φορά το να μιλάς είναι πιο σωστό από το να μασάς…
About the Author
