Περί διδασκαλίας των Θρησκευτικών και της Αρχαίας Ελληνικής ο λόγος…
Προκαλεί για μια ακόμη φορά η Ρεπούση, προωθώντας την ιδέα της κατάργησης των Θρησκευτικών από τα σχολεία, όπως και της μετρίασης των ωρών των Αρχαίων Ελληνικών…
Υπερβάλλει; Διότι έχει ξεσηκωθεί ο μισός (περήφανος) ελληνισμός. Φήμες μάλιστα λένε πως μερικοί σταμάτησαν να ρουφούν το φραπέ τους για μερικά δεύτερα, προκειμένου να εναποθέσουν υβριστικά σχόλια μέσω facebook.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως υπάρχει λογική πίσω από αυτές τις προτάσεις…
Καταρχάς, σε ότι αφορά τα Θρησκευτικά, όντως ο τρόπος διδασκαλίας έχει ως κύριο σκοπό την κατήχηση και όχι την εκπαίδευση (ελπίζω να καταλαβαίνετε τη διαφορά). Και ειδικά εν έτει 2013 που, καλώς ή κακώς, αρκετοί έχουν απομακρυνθεί από την εκκλησία και τα τερτίπια της, λογικό είναι ο προσηλυτισμός και η “με το ζόρι χριστιανός” ελληνική νοοτροπία να χρειάζεται μια αλλαγή πλεύσης.
Όχι τόσο επειδή δε χρειάζονται άλλοι χριστιανοί, αλλά περισσότερο επειδή στο σχολείο καλό είναι να μαθαίνεις πράγματα και όχι να αναμασάς ιστορίες της εκκλησίας. Τα θρησκευτικά πρέπει να έχουν διδακτικό χαρακτήρα, τουτέστιν να μαθαίνει το παιδί πληροφορίες για λογής θρησκείες (ω, ναι, δεν υπάρχει μονάχα ο Χριστιανισμός…) και από εκεί και περά ας χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του όπως εκείνο επιλέξει.
Δεν είναι αναγκαίο να επιβάλλουμε κάτι σε ένα εξελισσόμενο μυαλό, διότι το μόνο που καταφέρνουμε είναι να το περιορίζουμε.
Εκτός και εάν θέλουμε να καταντήσει σαν αυτόν:
Και για να μην κατηγορηθώ ως σατανιστής ή ως οτιδήποτε άλλο γλαφυρό από ανόητους θρησκόληπτους, να ξεκαθαρίσω πως έχω φοιτήσει μερικά εξάμηνα σε σχολή θεολογικού χαρακτήρα όπου τα μαθήματα ασχολούνταν με όλες τις θρησκείες και την ιστορία τους (συμπεριλαμβανομένου του χριστιανισμού φυσικά). Τουτέστιν, τζιτζιφιόγκο, παίζει και να έχω διαβάσει πέντε πράγματα παραπάνω από το “Έλα Αδάμ, τσίμπα ένα μήλο”, ή το “Λάζαρε, βγες έξω, μη σε πάρει ο διάολος…”
Όσο για τα Αρχαία Ελληνικά, είμαι περίεργος για το πόσοι από αυτούς που εξεγείρονται έχουν οποιαδήποτε σχέση με αυτά, μετά το πέρας του Λυκείου.
Θεωρώ αδιαπραγμάτευτη την προσφορά των αρχαίων ελληνικών και ακόμα περισσότερο των έργων των μεγάλων κλασικών εκείνης της περιόδου, αλλά δε νομίζω πως ένας έφηβος μπορεί να κατανοήσει όλα αυτά όταν το αίμα του βράζει. Καλό είναι να μπαίνουν σωστές βάσεις, αλλά η μείωση των ωρών του μαθήματος, ή η μεταφορά του ως “επιλογής”, ίσως ωφελήσει αυτούς που πραγματικά ενδιαφέρονται.
Και εδώ που τα λέμε, είδα και τις γενιές που μεγάλωσαν με αρχαία ελληνικά! Το μεγαλύτερο ποσοστό δεν ξέρει καλά καλά τα απλά ελληνικά, ξαφνικά μας έπιασε ο πόνος για τα αρχαία. Αυτό δε σημαίνει να αποποιηθούμε της κληρονομιάς μας, αλλά ποιόν κοροϊδεύουμε τέλος πάντων;
Και αυτή η στρεβλή εικόνα που έχουμε για την αρχαιότητα πρέπει να σταματήσει! Είναι δυνατόν να νομίζουν ακόμα ορισμένοι πως “τότε” όλοι περπατούσαν αγέρωχα, φιλοσοφώντας; Ότι ζούσαν και πέθαιναν για τα ιδεώδη, διατηρώντας παράλληλα το τέλειο σώμα και ξυράφι μυαλό;
Βρε μήπως ο αρχαίος έλληνας έκλανε πιο περήφανα κιόλας, μέσα από τις χλαμύδες του;
Ας σοβαρευτούμε… Έχουμε ανάγει μια χρονική περίοδο ως κάτι το “τέλειο” και το άφταστο και επειδή έχουν πλάσει μερικοί στο μυαλό τους κάτι που ποτέ δε θα γίνουν, είναι πιο εύκολο να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους για την αδράνειά τους.
Μπας και είναι καιρός να μην κοιτάμε μόνο το παρελθόν, μπας και βρούμε κάποιου είδους μέλλον; Λέω εγώ τώρα…
About the Author
