Τα πόδια στην πλάτη έβαλα, νομίζοντας πως έχω ήδη αργήσει πολύ. Πετράλωνα Fuzz σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Φτάνοντας εκεί αντίκρισα τις πόρτες ακόμα κλειστές και μια μικρή ουρά να περιμένει για εισιτήρια.
Ήλπιζα πως θα έχει κλείσει και η Πειραιώς από τον κόσμο, αλλά δυστυχώς δεν έγινε έτσι και ούτε ήρθε πολύς κόσμος αργότερα, κάτι το οποίο δε θα αναπτύξω εδώ γιατί θέλει κοινωνιολογική έρευνα.
Τελικά το όλο πρόγραμμα πήγε μια ώρα μπροστά και οι The Mars Chronicles βγήκαν στη σκηνή στις 20.30.
Οι τέσσερις Γάλοι που αποτελούν τους The Mars Chronicles, ντυμένοι στα άσπρα, μακιγιαρισμένοι με corpse paint και μαύρους φακούς επαφής παρουσίασαν την Dream Theater-ική τους progressive μουσική, με κάποιες djent εξάρσεις και έναν κινητικότατο μπασίστα να δίνει το ρυθμό. Ο λίγος κόσμος τους χειροκρότησε δυνατά και φάνηκε να τους απολαμβάνει.
40 λεπτά μετά στην σκηνή ανέβηκαν οι Ισραηλινοί Matricide, που από ότι φαίνεται ήταν εκείνοι που αντικατέστησαν τους Bilocate, και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.
Με έναν πολύ καλό τραγουδιστή, που φορούσε μπλούζα Lamb Of God, προδίδοντας έτσι και τον μουσικό τους προσανατολισμό, με την γκρουβάτη μουσική τους και την εκπληκτική τους σκηνική παρουσίασαν, με κέρδισαν προσωπικά από την αρχή και σίγουρα θα τους τσεκάρω πιο προσεκτικά.
Το μεγάλο όνομα κάτω από τους headliners έγραφε Klone. Από τη Γαλλία και αυτοί, επίσης αρκετά progressive, όμως στη μεριά των Tool και του Devin Townsend.
O καλλίφωνος Yann Ligner με τα καποέιρα λικνίσματα τους έκλεβε την παράσταση και η παρουσία τους στο σανίδι ήταν γεμάτη και δυναμική. Η διασκευή στο “Army of me” της Bjork έκλεισε το performance τους και δημιούργησε καλές εντυπώσεις.
O χρόνος έπεφτε βαρύς στους λεπτοδείκτες και η όση προσμονή για την έξοδο των Orphaned Land έμοιαζε αιώνια. Μην ξεχνάτε ότι κάποιοι από εμάς τους περιμένουμε πάνω από 15 χρόνια.
Η ώρα ήρθε λοιπόν, που έκλεισαν τα φώτα της πλατείας, το σήμα του “All is one” εμφανίστηκε στο πανί προβολής και ακούστηκε η εισαγωγή του “Through Fire And Water” και ο κόσμος ήρθε λίγο πιο κοντά στη σκηνή να πλησιάσει τον ξυπόλητο Kobi Farhi, o οποίος βγήκε με μια παραδοσιακή κελεμπία και ξεκίνησε το όμορφο τραγούδι του.
Τα γυναικεία φωνητικά και τα έξτρα μουσικά κομμάτι του νέου δίσκου έπαιζαν, όπως είναι φυσικό σε playback και η βασική μπάντα συμπλήρωνε ζωντανά.
Το setlist βασίστηκε στο πρόσφατο “All Is One”, με μεγάλη συμμετοχή και των 2 προηγουμένων και ευτυχώς, παίχτηκαν και δυο παλαιότερα για εμάς τους πιο παλαιούς τους οπαδούς.
Ο θείος Farhi μας είπε και την ιστορία που κρύβεται πίσω από το πανέμορφο “Brother” και θυμήθηκε να ρωτήσει και τη γνώμη μας για το αν ταιριάζει το μπουζούκι με το metal και δήλωσε fan των Μάκη Χριστοδουλόπουλου και Στέλιου Καζαντζίδη.
Όταν ο Idan Amsalem έπιασε το μπουζούκι του για τον μεταλλικό αμανέ “El Meod Na’Ala” όλα έγιναν πιο σοβαρά.
Κατόπιν μας ειδοποίησε πως το επόμενο θα είναι το τελευταίο της βραδιάς, εκτός και αν βοηθήσουμε στο επόμενο τραγούδι, το οποίο αφιέρωσαν στον τεχνικό τους, ο οποίος θα αντικατασταθεί για το υπόλοιπο της περιοδείας. Εκείνο ήταν το “In thy Everending way” και με αυτό η μπάντα έφυγε από τη σκηνή για να επιστρέψει ξανά λίγα λεπτά αργότερα.
Ο Kobi έπιασε το μικρόφωνο και ευχαριστώντας μας, είπε πως αυτό το τραγούδι δεν το παίζουν σχεδόν ποτέ, αλλά θα το κάνουν για εμάς μιας που demo έκδοση του είχε κυκλοφορήσει με ελληνικό περιοδικό. Έτσι, ο Chen Balbus βγήκε στη σκηνή με την ηλεκτροακουστική του κιθάρα και όλοι μαζί τραγουδήσαμε το αγαπημένο μας “Beloved’s Cry”. Σκίσιμο στην καρδιά ήταν το συγκεκριμένο.
Η πανέμορφη αυτή βραδιά έκλεισε με το “Norra El Norra” και το συγκρότημα στήθηκε κοντά μας για την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία!
Μένω άναυδος από τον επαγγελματισμό και την καλλιτεχνικότητα αυτών των Ισραηλινών κυρίων, με την μουσική των οποίων μεγαλώσαμε κάποιοι!
Salom!
Y.Γ. Σάκη, σε είδαμε και σε περιμένουμε στο Gagarin!
Orphaned Land setlist
Through Fire And Water
All Is One
Barakah
The Kiss of Babylon (The Sins)
The Simple Man
Brother
Birth of the Three (The Unification)
Olat Ha’tamid
Let the Truce Be Known
Sapari
Children
Ocean Land (The Revelation)
drum solo
El Meod Na’Ala
Ya Benaye
In thy Everending way
Beloved’s Cry
Norra el Norra (Entering the Ark)
Photos: Αναστασία Βερτεούρη
About the Author
