Είδος: Post Rock (μάλλον…)
Δισκογραφική: Έχουν αλλεργία…
Ημ. Κυκλοφορίας: 11 Ιουλίου 2025
Και τώρα οι δυο μας…
Υπάρχουν μπάντες που δεν μπαίνουν σε κανένα καλούπι. Η στάση τους σε όλο αυτό που ονομάζουμε “σκηνή” και η τοποθέτησή τους στο θέαμα και το εμπόρευμα, φεύγουν μακριά από κάθε έννοια γούστου και περιγραφής.
Υπάρχουν μπάντες που δεν τους ενδιαφέρει να ανέβουν στη σκηνή για να τροφοδοτήσουν τη ματαιοδοξία τους, αλλά για να εκφράσουν το καλλιτεχνικό του όραμα χωρίς να κάνουν καμία έκπτωση στην ποιότητα του αποτελέσματος. Μπάντες που κάνουν τoν ακροατή κοινωνό στο ταξίδι τους και όχι χρηματοδότη. Μία από αυτές τις μπάντες είναι οι Black Knot και στις 11 Ιουλίου κυκλοφόρησαν τον ομώνυμο δίσκο τους.
Αν δεν το έχεις αντιληφθεί, οι Black Knot είναι η οργανική συνέχεια των Adolf Plays the Jazz. Πριν από αρκετά χρόνια (15…;20…; ), βγαίνοντας από ένα live απλά κάποιος μου έδωσε ένα CD. To CD αυτό ήταν το “Day 4 | Urban Fiction” των Adolf Plays The Jazz. Σε μια εποχή που όλοι ψάχναμε τον ήχο μας, γυρνώντας σπίτι και χρησιμοποιώντας τα πολύ φτωχά ιντερνετικά μέσα της εποχής, διαπίστωσα ότι τα παιδιά είχαν σαφέστατη τοποθέτηση ενάντια στην εμπορευματοποίηση της δημιουργίας. Όπως καταλαβαίνεις το CD αυτό το φυλάω σαν τα μάτια μου.
Τα χρόνια πέρασαν. Αλλάξαμε πολύ, άλλαξαν και οι ίδιοι. Πλέον ονομάζονται Black Knot, αλλά το καλλιτεχνικό τους όραμα μένει ίδιο. Όταν βρεθήκαμε σε live τους στο αγαπημένο μου υπόγειο, σχεδόν υπνωτισμένοι αφεθήκαμε στις πειραματικές μελωδίες τους.
Όντας Κερατσινιώτης (βλάχος δηλαδή) δεν τα πάω καθόλου καλά με το avant-garde και τις μπάντες που θεωρούν ότι αν έχουν πόρτες που τρίζουν, ντιβανομπάουλα που αγκομαχάνε, τσιρίδες και καγκέλια τότε αυτό είναι τέχνη και avant-garde.
Όχι…οι Black Knot δεν είναι εκεί. Όταν αναφέρθηκα στους πειραματισμούς που έκαναν στο live αλλά και συγκρατημένα τοποθετούν στο δίσκο, προσπαθώ να δώσω ένα στίγμα της αυτοψυχανάλυσης που κάνει ο καθένας όταν αφήνονται στις ψυχεδέλειές τους, έχοντας μια στιβαρότατη ρυθμική βάση και φωνητικά που η Anne Clark θα απολάμβανε πίνοντας bourbon, ενώ το σαξόφωνο φέρνει τους Van der Graaf Generator στο σήμερα, ακούγοντας Sonic Youth με μπλουζάκια μπάντας post hardcore ή Joy Division.
Σε ένα post στο προσωπικό μου profile στο Facebook, είχα προτείνει να πας μόνος σου στο επόμενο live τους για να το βιώσεις όλο. Επιμένω σε αυτό! Ο δίσκος είναι μία μικρή γεύση για όλα αυτά που θα βιώσεις…
Bandcamp: https://blackknotathens.bandcamp.com/album/black-knot
Facebook: https://www.facebook.com/Adolfplaysthejazz
111 
