
Στη μέση της δεκαετίας του 80’, όταν το thrash και η ακραία μουσική είχε αρχίσει να κατακτά τον κόσμο και οι ταχύτητες ανέβαιναν ραγδαία σε φρενήρεις ρυθμούς, αψηφώντας τους μετρονόμους, μια παρέα Σουηδών από τη Στοκχόλμη κολύμπησε ενάντια στο ρεύμα της εποχής.
Ο μπασίστας Leif Edling οραματίστηκε ένα metal πιο βαρύ, πιο αργό, με ατμόσφαιρα και θεματολογία που έφερνε στο νου αρχαίες τραγωδίες και βιβλικές καταστροφές. Το αποτέλεσμα ήταν η γέννηση των Candlemass, μια μπάντα που γέννησε, όρισε, και κράτησε ψηλά το λάβαρο του epic doom metal στα πέτρινα χρόνια.
Το 1986 κυκλοφόρησε το magnum opus “ Epicus Doomicus Metallicus”, ένα μνημειώδες άλμπουμ από πολλές απόψεις. Αν και οι πωλήσεις αρχικά ήταν μέτριες, η επιρροή του σε δυσανάλογο πλαίσιο ήταν τεράστια και σήμανε την αρχή ενός νέου ήχου, με βαριά riffs, μεγαλειώδη μελωδία και φωνητικά που παρέπεμπαν σε θεατρικό μονόλογο, που θα ζήλευε και ο Μπέκετ.
Το 1987 ήρθε η μεγάλη αλλαγή όπου ο Messiah Marcolin, με τη χαρακτηριστική εμφάνιση μοναχού και με οπερατική φωνή, ανέλαβε τα φωνητικά. Με τον ίδιο, η μπάντα ηχογράφησε το “ Nightfall”, έναν δίσκο που θεωρείται το Άγιο Δισκοπότηρο του doom metal. Οι Candlemass συνέχισαν να κυκλοφορούν σπουδαία άλμπουμ όπως “Ancient Dreams” και “Tales of Creation”, καθιερώνοντας το όνομά τους διεθνώς.
Η πορεία τους δεν ήταν χωρίς διαλείμματα, με αλλαγές μελών και διασπάσεις, αλλά κάθε φορά που η φωνή του Messiah συναντούσε τα riffs του Edling, η μαγεία επανερχόταν. Η επικείμενη αποκλειστική εμφάνιση τους στην Τεχνόπολη για το Rock Hard Festival (12 & 13 Σεπτεμβρίου) με τον Marcolin είναι μια από αυτές τις σπάνιες και ιεροτελεστικές στιγμές που οι φίλοι του σκληρού ήχου περιμένουν χρόνια.
Για το λόγο αυτό ανακαλούμε πέντε + 3 κομμάτια, ορόσημα που περιμένουμε να ακουστούν ζωντανά για πολλοστή φορά χωρίς να χάνεται ποτέ η μαγεία τους.
Μέσα από το έπος του Nightfall ξεκινά σαν προσευχή από τον τάφο. Εμπνευσμένο από βιβλικές εικόνες και τον αγώνα του ανθρώπου με την αιωνιότητα, χτίζει αργά την ατμόσφαιρα με βαρύ κιθαριστικό θέμα και την θεατρική αφήγηση του Messiah. Live, λειτουργεί σαν τελετουργικό άνοιγμα που βυθίζει το κοινό στην άβυσσο.
Η ιστορία ενός αθώου που οδηγείται στην αγχόνη, ντυμένη με επικό doom μεγαλείο. Οι στίχοι μιλούν για αδικία και λύτρωση, ενώ η μουσική ανεβοκατεβαίνει σαν κύματα απόγνωσης και ελπίδας. Από τα πιο συγκινητικά κομμάτια του είδους, που επί σκηνής εκρήγνυται με το πάθος του Messiah.
Εμπνευσμένο από την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, το κομμάτι εστιάζει στην πράξη της καλοσύνης σε έναν κόσμο βουτηγμένο στο σκοτάδι. Η αντίθεση ανάμεσα στην ηρεμία των μελωδιών και τη βαρύτητα των riffs το καθιστούν ένα από τα πιο συναισθηματικά φορτισμένα σημεία κάθε συναυλίας.
Το κομμάτι με το οποίο ξεκίνησαν όλα. Ακραία μελαγχολικό, με στίχους που μιλούν για αυτοκτονία και απομόνωση, αλλά με μελωδία που σε στοιχειώνει. Αν και στο στούντιο το τραγουδά ο Johan Längquist, οι live ερμηνείες του Messiah το ανεβάζουν σε θεατρικά ύψη.
Μια ιστορία για την αναζήτηση του μέλλοντος μέσα από τη μαγεία και την πρόβλεψη, γεμάτη μυστικισμό. Έχει από τα πιο “metal” riff της πρώτης περιόδου και φέρνει στο live setlist μια πιο επιθετική, σχεδόν proto-power δυναμική που ξεσηκώνει
Το βίντεο του Bewitched είναι σχεδόν θρυλικό στην metal σκηνή, γυρισμένο με χαμηλό budget αλλά γεμάτο θεατρικότητα. Περιλαμβάνει τον Marcolin να οδηγεί μια πομπή headbangers μέσα σε ένα δάσος, σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές “cheesy αλλά λατρεμένες” στιγμές του 80s metal.
θεωρείται ένα από τα πιο “κολλητικά” τραγούδια των Candlemass, που σχεδόν πάντα εμφανίζεται στα live τους, λειτουργώντας συχνά ως “παγοθραύστης” του κοινού με την ενέργειά του, πριν περάσουν στα πιο αργά doom έπη.
Ο Messiah επιστρέφει με τη χαρακτηριστική, θεατρική ερμηνεία του, γεμάτη επιβλητικότητα και πάθος, προσδίδοντας επικότητα σε ένα κατά τα άλλα “σφιχτό” και δυναμικό κομμάτι, το οποίο έγινε αμέσως αγαπημένο στις συναυλίες, ιδανικό για να δώσει ένταση στην αρχή ενός setlist, δείχνοντας ότι οι Candlemass μπορούν να παίξουν και με μεγαλύτερη ταχύτητα χωρίς να χάνουν το doom χαρακτήρα τους.
