Είδος: Alternative/Post/ Nu Metal
Δισκογραφική: Reprise Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 22 Αυγούστου 2025
Με το “Private Music”, οι Deftones μοιάζουν να ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο, κοιτώντας όμως επίμονα πίσω στον καθρέφτη της ίδιας τους της ιστορίας. Το λευκό φίδι που δεσπόζει στο εξώφυλλο δεν μπορεί παρά να προκαλέσει άμεσες συνειρμικές αναφορές στο “White Pony”, τον δίσκο-ορόσημο που άλλαξε την πορεία τους. Εδώ, το φίδι λειτουργεί σαν σύμβολο μνήμης και αναγέννησης, ως μια υπενθύμιση ότι οι Deftones δεν ξεχνούν το παρελθόν τους, αλλά το επανανοηματοδοτούν με νέο αίμα.
Η μουσική του άλμπουμ υπογραμμίζει αυτήν την επιστροφή. Από τα πρώτα κομμάτια γίνεται σαφές πως η μπάντα “παίζει” με υφές που θυμίζουν τη χρυσή εποχή του nu-metal και το βάθος του grunge. Οι κιθάρες του Stephen Carpenter έχουν ξανά εκείνη τη βαρύτητα που σπρώχνει τον ήχο σε έναν ηδονικό βούρκο, ενώ το rhythm section κρατάει τη γνώριμη ισορροπία ανάμεσα στο groove και στην ορμή. Είναι σαν οι Deftones να γυρίζουν πίσω στις απαρχές, χωρίς όμως να εγκλωβίζονται στη νοσταλγία.
Την ίδια στιγμή, η ατμοσφαιρικότητα των νέων συνθέσεων φέρνει στο νου την παράλληλη δισκογραφική πορεία του Chino Moreno με τους Palms (μαζί με τα τρία μέλη των Isis). Οι αέρινες μελωδίες, τα ονειρικά περάσματα και η αίσθηση ότι η μουσική κυλάει σαν υγρό τοπίο, δείχνουν ότι εκείνη η εμπειρία άφησε το αποτύπωμά της στον τρόπο που ο Moreno προσεγγίζει τις φωνητικές γραμμές και τα ηχοτόπια. Έτσι, η σκληρότητα συνυπάρχει με το ονειρικό, το σκοτάδι με το φως σε μια δυαδικότητα που πάντα χαρακτήριζε την μπάντα, αλλά εδώ έρχεται πιο ώριμη και πιο εσωτερική.
Παρά τις αναφορές και τα νέα πειράματα, η ταυτότητα της μπάντας δεν χάνεται ποτέ. Είναι εκείνη η μυστήρια χημεία τους που απαρτίζεται από τις εκρήξεις του Carpenter, την εσωστρέφεια του Moreno, τις λεπτομέρειες του Delgado, καθώς όλα δένουν σε μια μοναδική συνταγή που δεν μπορεί να ανήκει σε κανέναν άλλον. Ο νέος δίσκος αποδεικνύει ότι οι Deftones δεν είναι απλά μια μπάντα που στέκεται ακόμα όρθια μετά από δεκαετίες αλλά είναι ένα γκρουπ που ξέρει να ξαναδιαβάζει τον ίδιο του τον μύθο, για να δημιουργήσει κάτι νέο.
Στο τέλος, ο δίσκος μοιάζει σαν μια συνομιλία με το παρελθόν. Το λευκό φίδι κοιτάζει προς το “White Pony”, αλλά σέρνει μαζί του καινούριες δονήσεις, από grunge σκιές μέχρι ατμοσφαιρικά post όνειρα. Οι Deftones συνεχίζουν να είναι “μεταξύ μουσικών κόσμων”, ακροβατώντας ανάμεσα στο βαρύ και το αιθέριο.
Και αυτό είναι ίσως το μυστικό που τους κρατάει πάντα ζωντανούς και επίκαιρους.
Facebook: https://www.facebook.com/share/15qwPwLwuf/?mibextid=wwXIfr
31 About the Author
