Είδος: Post Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 3 Ιουνίου 2025
Αν είχαμε 4 διαφορετικούς ανθρώπους που άκουγαν sludge, post black metal, doom και post hardcore, τους βάζαμε σε ένα κύκλο ομαδικής ψυχοθεραπείας, κατάφερναν να εκφράσουν τους βαθύτερους υπαρξιακούς τους φόβους και στη συνέχεια τους δίναμε το ελεύθερο να γράψουν ό,τι μουσική θέλουν, τότε το αποτέλεμα θα ήταν το *Dust Eater* των Άγγλων Dimscûa. Το album είναι ένα βαθιά ατμοσφαιρικό post metal με κυρίαρχο το συναίσθημα της απώλειας.
Ξέρεις, διαβάζω σε διάφορες γωνίες των social ότι το post metal δεν υπάρχει πια, έχει κορεστεί και άλλα πολλά. Ας αφήσουμε την υπερανάλυση στην άκρη. Δεν έχουμε ανάγκη για ταμπέλες ή αυτόκλητους ειδήμονες. Το συναίσθημα έχουμε ανάγκη, και ένα album σαν κι αυτό το δίνει απλόχερα.
Από πρώτα δευτερόλεπτα, το “Dust Eater” σε τραβάει σε έναν ατμοσφαιρικό λαβύρινθο ηχητικών τοπίων και μελαγχολικών μελωδιών που θυμίζουν θολές εικόνες ενός ονείρου. Δεν είναι καθόλου πρωτότυπο και η μπάντα δεν προσπαθεί να ανακαλύψει τον μουσικό τροχό. Οι Dimscûa δημιουργούν ένα μείγμα post-metal και sludge το οποίο ξεχειλίζει συναίσθημα και αυτό είναι που λάτρεψα σε αυτό το album.
Οι Dimscûa se όλη τη διάρκεια του “Dust Eater” κινούνται ελεύθερα ανάμεσα σε soundscapes, μελωδικές εκρήξεις, growls αλλά και σπαρακτικές τσιρίδες. Είναι ένα album, που δείχνει όλα τα χαρτιά του αμέσως και σε πιάνει από τον λαιμό.
I’ll remove my heart
Until I can see you again
As I close my eyes
You’re in my arms
Don’t let me wake
Alone again
Σε μια εποχή όπου πολλοί ισχυρίζονται ότι το post-metal έχει φθάσει στα όριά του, οι Dimscûa αποδεικνύουν ότι υπάρχουν ακόμα νέοι δρόμοι να εξερευνηθούν και αυτοί δεν είναι της μουσικής τελειότητας, αλλά της έκφρασης ωμού συναισθήματος.
Bandcamp: https://dimscua.bandcamp.com/album/dust-eater
Instagram: https://www.instagram.com/dimscua
Spotify: https://open.spotify.com/album/6zLcG5aCbG4tgR9epACX3b?si=3H9O0T0rQBGXBtny7ePWgg
25 About the Author
