Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή του Black Temple την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου, οι Ponte del Diavolo μίλησαν μαζί μας για το σκοτάδι, τη θεατρικότητα και τη μυσταγωγία που χαρακτηρίζουν τον ήχο και τις εμφανίσεις τους. Με αφορμή το επικείμενο live τους, η μπάντα μάς άνοιξε ένα παράθυρο στον ιδιαίτερο κόσμο της, όπου το metal συναντά το συναίσθημα, η αισθητική το σκοτάδι και η μουσική γίνεται τελετουργία.
Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Βαγγέλης και είμαι από το webzine MelodyLane. Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να κάνουμε αυτή τη κουβέντα.
Η μουσική σας ακροβατεί ανάμεσα στο σκοτάδι και τον λυρισμό , νιώθετε ότι αυτό είναι αντανάκλαση του κόσμου γύρω σας ή περισσότερο ένας εσωτερικός καθρέφτης;
Abro: Θα έλεγα ότι τα δύο είναι στενά συνδεδεμένα και αλληλοεπηρεάζονται.
Ποια συναισθήματα ή καταστάσεις επιδιώκετε ενσυνείδητα να προκαλέσετε στον ακροατή; Υπάρχει κάποια “ιεροτελεστία” πίσω από το γράψιμο ή τις ερμηνείες σας;
Kratom: Θα έλεγα ότι με τη σωστή προσέγγιση, μπορείς να τελετουργικοποιήσεις σχεδόν τα πάντα στη ζωή σου. Το να γράφεις μουσική είναι από μόνο του μια τελετουργία, όπου το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ προκαθορισμένο και αυτό το κάνει απίστευτα διεγερτικό και μαγικό. Οι ζωντανές εμφανίσεις δημιουργούν μια ακόμα πιο ξεχωριστή ατμόσφαιρα ανταλλαγής και σύνδεσης με το κοινό, προσθέτοντας μια άλλη διάσταση σε όλα. Θέλουμε οι άνθρωποι να αισθάνονται όσο το δυνατόν πιο ελεύθεροι στον τρόπο που βιώνουν τη μουσική μας και δεν προσπαθούμε να τους κατευθύνουμε.
Αν η μουσική των Ponte del Diavolo ήταν ένας τόπος , όχι μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά, πώς θα έμοιαζε;
Abro: Η πόλη μου, το Τορίνο.
Οι συνθέσεις σας έχουν μια ατμοσφαιρική ένταση που φαίνεται να χτίζεται βήμα-βήμα. Πώς διαχειρίζεστε τη σχέση δομής και αυτοσχεδιασμού στη δημιουργία;
Abro: Η διαδικασία σύνθεσης είναι πολύ φυσική, θα έλεγα ακόμα και punk. Προσπαθούμε να έχουμε κατά νου τη δομή του τραγουδιού, κυρίως για να αποφύγουμε να γίνουν τα κομμάτια είτε πολύ βασικά είτε πολύ ακραία σε αλλαγές ή διάρκεια. Αλλά δεν είναι αυστηρός κανόνας. Προς το παρόν, αυτή η προσέγγιση μας ταιριάζει.
Nerium: Ο αυτοσχεδιασμός είναι χρήσιμος για τη σύνθεση τραγουδιών, αλλά μερικές φορές μπορεί να ανατρέψει τη δομή ενός κομματιού.
Kratom: Όταν αρχίζεις να περιπλέκεις τα πράγματα σκόπιμα, πιθανότατα βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο. Προσπαθούμε να το κρατάμε όσο το δυνατόν πιο ενστικτώδες.
Υπάρχει στιγμή κατά τη διάρκεια μιας σύνθεσης που συνειδητοποιείτε ότι “αυτό είναι” ή αφήνετε το κομμάτι να σας οδηγήσει;
Kratom: Θα έλεγα και τα δύο. Μερικές φορές νιώθεις αμέσως ότι το τραγούδι δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο, άλλες φορές νιώθουμε ότι έχει ακόμα περισσότερα να αποκαλύψει.
Πώς επηρεάζει το συναίσθημα η ίδια η σκηνή (χώρος, φώτα, κοινό) την απόδοση ενός τραγουδιού; Μπορεί να αλλάξει η ίδια η ουσία του;
Abro: Πολύ. Μια σκηνή όπως το Roadburn ή το Kilkim Zaibu Festival ενίσχυσε σημαντικά την παράσταση.
Kratom: Πολύ, σίγουρα. Θα θέλαμε να εξερευνήσουμε περισσότερο αυτές τις πτυχές στο μέλλον.
Νιώθετε πως μέσα στο σκοτάδι που εξερευνείτε υπάρχει πάντα μια σπίθα λύτρωσης; Ή είναι ο σκοπός να μείνουμε μέσα του;
Κράτομ: Δεν υπάρχει λύτρωση που να πρέπει να αναζητήσουμε. Το σκοτάδι και το φως είναι μέρη του ίδιου συνόλου, και για να ζήσεις μια πλήρη ζωή πρέπει να αγκαλιάσεις και τα δύο με την ίδια αγάπη.
Ο ήχος σας μοιάζει να ακουμπά σε διαφορετικά είδη. Από doom και post μέχρι ambient και dark wave. Πώς διαλέγετε τα ηχοχρώματα που θα υπηρετήσουν ένα κομμάτι;
Abro: Συνήθως, το riff ή η μελωδία καθορίζουν την επιλογή. Ωστόσο, έχουμε σίγουρα πει «ας γράψουμε ένα πιο ακραίο κομμάτι ή ένα πιο post-punk», αλλά μερικές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και καταλήγουμε με διάφορα είδη να διασταυρώνονται – αν και αυτό δεν είναι σκόπιμο.
Πόσο ψηλά βάζετε τη σιωπή μέσα στα δημιουργήματα σας;
Kratom: Πιθανώς περισσότερο από 50 τοις εκατό. Χωρίς τη Σιωπή, η μουσική δεν θα υπήρχε – και αν το σκεφτώ, χωρίς τη Σιωπή τίποτα δεν θα υπήρχε.
Nerium: Η Σιωπή είναι για τον τάφο, ή για την ανάπαυλα μετά από μια συναυλία. Η λύση είναι το χάος.
Η σκηνική παρουσία σας έχει έντονη θεατρικότητα. Είναι κάτι που δουλέυετε ή είναι αυθόρμητο;
Abro: Απολύτως αυθόρμητο. Όπως όλα στην μπάντα.
Έχετε αισθανθεί ποτέ ότι ένα live “ξεφεύγει” από τα χέρια σας . Ότι κάτι πιο μεγάλο παίρνει τον έλεγχο;
Kratom: Μέχρι στιγμής, έχουμε περιοριστεί σε ατυχήματα πριν και μετά τις συναυλίες.
Nerium: Ευτυχώς, μέχρι στιγμής όλα έχουν πάει πάντα ομαλά στις συναυλίες μας. Ατυχήματα μπορεί να συμβούν, είναι αναπόφευκτα πού και πού,] και είναι φυσιολογικό για τις ζωντανές εμφανίσεις.
Ο διάβολος, στην παράδοση, δεν είναι μόνο η προσωποποίηση του κακού, αλλά και ο φορέας της αμφισβήτησης και της γνώσης. Ποια πλευρά του διαβόλου κουβαλάτε εσείς στη μουσική σας;
Kratom: Η εσωτερική σπίθα. Το αντικειμενικό καλό και κακό δεν υπάρχουν.
Abro : Είναι ο αγγελιοφόρος της άνευ όρων ελευθερίας μας.
Πιστεύετε πως ο διάβολος είναι περισσότερο μια μορφή αντίστασης παρά καταστροφής; Πώς αυτό το στοιχείο εκφράζεται στη στάση ή τον ήχο σας;
Erba del Diavolo: Ο Διάβολος είναι αυτός που αντιστέκεται στην καταπίεση και τη χειραγώγηση και σπάει τα δεσμά της δεισιδαιμονίας.
Kratom: Βλέπω τη μορφή του πιο συνδεδεμένη με τις έννοιες της επανάστασης και της κίνησης.
Nerium: Για μένα, είναι μια μορφή συνδεδεμένη με την αντίσταση, τη βούληση να αποφύγεις την καταπίεση και την ελευθερία της έκφρασης.
Abro: Είναι αντίσταση με την έννοια της αγάπης και της αναζήτησης. Συχνά, το να αγαπάς τον εαυτό σου μπορεί να είναι μια ισχυρή πράξη εξέγερσης ενάντια στην ψυχική και/ή πνευματική απάθεια της εποχής μας.
Υπάρχει κάτι απελευθερωτικό στο να αγκαλιάζεις το “σκοτεινό” στοιχείο, αντί να το απορρίπτεις;
Κράτομ: Δεν μπορώ να φανταστώ μια ζωή που δεν αγκαλιάζει και τη σκιά. Θα ήταν μια μισή ζωή.
Νιώθετε ότι το «διαβολικό» στο έργο σας είναι περισσότερο αισθητικό ή υπαρξιακό;
Abro: Αν δεν άκουγα τη διαβολική μου πλευρά, δεν θα έγραφα μουσική και δεν θα ήμουν εδώ για να δώσω αυτή τη συνέντευξη.
Kratom: Ο όρος «διαβολικός» μου θυμίζει περισσότερο την έννοια της «διαίρεσης», αλλά αν εννοούμε την λουσιφερική πλευρά του Διαβόλου – τη σπίθα που αναφέρθηκε νωρίτερα – θα έλεγα ότι είναι ένα θεμελιώδες μέρος της ύπαρξης.
Θα τα πούμε στο Black Temple. Τι έχουμε να περιμένουμε;
Kratom: Ξόρκια και χαμηλές συχνότητες
About the Author
